மகான் ஒருவரிடம் பக்தன் ஒருவன், குருவின் துணையின்றி எதையும் சாதிக்க முடியாதா? குருவின் வழிகாட்டல் அவசியம்தானா? என்று கேட்டான். அதற்கு அந்த மகான், ஒரு வாளியில் தண்ணீர் கொண்டு வா என்றார். பக்தனும் வாளி நிறைய தண்ணீர் கொண்டு வந்து, மகான் முன் வைத்தான். மகான் பக்கத்திலிருந்த ஓர் இரும்புத் துண்டை எடுத்து வாளியில் போட்டார். நீரில் இரும்புத் துண்டு மூழ்கியது. வாளியில் மூழ்கிய இரும்புத் துண்டினை எடுக்கச் சொன்னார். பக்தன் எடுத்ததும், சிறு மரத் துண்டை வாளியில் உள்ள தண்ணீரில் போட்டார். அது மிதந்தது அதன் மேல் இரும்புத் துண்டை வைக்கச் சொன்னார். இப்போது மரப்பலகை இரும்புத் துண்டைத் தாங்கியபடி மிதந்தது. மகான் சொன்னார். இந்த வாளித் தண்ணீர்தான் பிறவிக்கடல், நீதான் இரும்புத் துண்டு. நீ தானாக இந்தப் பிறவிக் கடலிலிருந்து விடுபட, கடக்க முயற்சித்தால் மூழ்கி விடுவாய். ஒரு நல்ல குருவின் அருளும், அறிவுரையும், வழிகாட்டலும் இந்த மரப்பலகையைப் போன்றது. இதன் ஆதாரத்தால் நீ எதையும் சாதிக்க முடியும். பிறவிக் கடலையும் கடக்கலாம் என்றார். பக்தன் உண்மையைப் புரிந்து கொண்டு மகானின் காலில் வீழ்ந்து வணங்கினான்.