வயதான பெரியவர் ஒருவர் அடிக்கடி கண்ணாடியைப் பார்ப்பார். பிறகு ஏதோ சிந்தனையில் ஆழ்ந்திடுவார். பக்கத்துவீட்டு இளைஞனுக்கு அவர் மீது குறுகுறுப்பு! “கண்ணாடியை உற்று உற்றுப் பார்க்கிறாரே! ’ஒருவேளை மாயஜாலக் கண்ணாடியோ?’அவனால் ஆவலைக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை...
பெரியவரை நெருங்கினான்.
“ஐயா!”
“என்ன தம்பி?”
“உங்கள் கையில் இருப்பது கண்ணாடி தானே?”
“ஆமாம்!”
“அதில் என்ன தெரிகிறது?”
“நான் பார்த்தால் என் முகம் தெரியும். நீ பார்த்தால் உன் முகம் தெரியும்!”
“அப்படியானால் அது சாதாரணக் கண்ணாடியா?”
“ஆமாம்!”
“பிறகு ஏன் அதையே பார்க்கிறீர்கள்?”
புன்னகைத்த பெரியவர், “சாதாரண கண்ணாடி தான். ஆனால் அது சொல்லும் பாடங்கள் நிறைய!”
“கண்ணாடியிடம் என்ன பாடம் பெற முடியும்?”
“அப்படி கேள். ஒவ்வொருவரும் மற்றவர்களுக்குக் கண்ணாடி போன்றவர்கள்”

“எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை!”
“ஒருவர் மற்றவரின் குறைகளை எப்படி சுட்டிக் காட்ட வேண்டும், எப்படி சீர்திருத்தம் செய்ய வேண்டும் என்பதை கண்ணாடி தெளிவுபடுத்துகிறது.”
“எப்படி?”
“நம் முகத்தில் ஏதேனும் அழுக்கோ, கறையோ பட்டால் கண்ணாடியில் அது தெரிகிறது. உள்ளது உள்ளபடியே கறையை காட்டுகிறது அல்லவா?‘
“ஆமாம்”
“அதே போல மற்றவர்களிடம் எந்த அளவுக்குக் குறை இருக்கிறதோ, அந்த அளவுக்குத் தான் சுட்டிக்காட்ட வேண்டும். துரும்பைத் தூணாகவோ, கடுகை மலையாகவோ சொல்வது கூடாது. இது கண்ணாடி சொல்லும் முதல் பாடம்!”
‘அடுத்து?”
“கண்ணாடிக்கு முன் நிற்கும் போது தான் உன் குறையைக் காட்டுகிறது. நீ அகன்று விட்டால் அது மவுனமாகி விடும். இல்லையா?”
“ஆமாம்!”
“அதே போல் மற்றவரின் குறைகளை நேரடியாக சுட்டிக் காட்ட வேண்டும். அவர் இல்லாத போது முதுகுக்குப் பின்னால் பேசுவது கூடாது. இது  இரண்டாம் பாடம்!”
“அப்புறம்?”
“ஒருவருடைய முகத்திலுள்ள கறையைக் கண்ணாடி காட்டியதால் அவர் கண்ணாடி மீது கோபமோ, எரிச்சலோ கொள்கிறாரா?”
“இல்லையே! மாறாக அதைப் பத்திரமாக அல்லவா எடுத்து வைக்கிறார்!”
“சரியாகச் சொன்னாய். அதே போல் நம்மிடம் உள்ள குறைகளை சுட்டிக் காட்டினால் கோபமோ, எரிச்சலோ கொள்ளாமல்  நன்றி கூற வேண்டும். நம்மிடம் குறைகள் இருக்குமேயானால் திருத்திக் கொள்ள வேண்டும். இது மூன்றாம் பாடம்!”
“ஐயா! அருமையான விளக்கம். நீங்கள் கூறிய கண்ணாடி உவமையில் இத்தனை கருத்துகளா…அப்பப்பா! யோசித்தால் இன்னும் பல விஷயங்களும் கிடைக்கும்!” என்று சொல்லி வணங்கினான்.
நம்மிடம் உள்ள குறைகளை சுட்டிக் காட்டினால் கோபமோ, எரிச்சலோ கொள்ளாமல்  நன்றி கூற வேண்டும். குறைகள் நம்மிடம் இருக்குமேயானால் திருத்திக் கொள்ள வேண்டும். இது மூன்றாம் பாடம்!