ஒருமுறை திருதராஷ்டிரன் தன் சகோதரர் விதுரரிடம், “மனிதனுக்கு ஆயுள் நூறு வருடங்கள் என்பர். எனினும் நூறு வருடங்களைக் கடக்கும் மனிதர்கள் அரிது என்றே தோன்றுகிறது. இதற்குக் காரணம் என்ன ” என்று கேட்டார். விதுரர் பதில் சொன்னார். “அரசே... மனித ஆயுளை அறுக்கும் வாள்கள் ஆறு. முதலாவது கர்வம். பலரும், இந்த  உலகில் தானே கெட்டிக்காரன், மற்றவரெல்லாம் முட்டாள் என்று நினைக்கிறார்கள்.  ஆகவே, கர்வம் இல்லாமலிருக்க, தன்னுடைய குற்றம் குறைகளைப் பார்க்கவேண்டும்;  பிறரிடம் நற்குணங்களையே பார்க்க வேண்டும்.

இரண்டாவது வாள் - அதிகம் பேசுவது. தனக்குப் பேச விஷயங்கள் இல்லாதபோதும்  வீண் பேச்சு பேசுபவன், வீண் வம்பை விலைக்கு வாங்குகிறான். மூன்றாவது வாள் - தியாக உணர்வின்மை, அதீத ஆசையே மனிதனின் தியாக  உணர்வைத் தடுக்கிறது. இதை உணர்ந்தால், தியாக உணர்வு தானே வரும். நான்காவது வாள் - கோபம், கோபத்தை வெல்பவனே உண்மையான யோகி, கோபம்  வந்துவிட்டால், தர்மம் எது, அதர்மம் எது என்பது தெரியாமல் போகிறது; பாவங்களைச்  செய்ய நேரிடுகிறது. ஐந்தாவது வாள் - சுயநலம், சுயநலமே எல்லா தீமைகளுக்கும் காரணம், சுயநலம்  கொண்டவன் பாவம் செய்யத் தயங்குவதில்லை. ஆறாவது வாள் - துரோகம், இந்த உலகில் நல்ல நண்பர்கள் கிடைப்பதே அரிது. அப்படிப் பட்டவர்களுக்குத் துரோகம் செய்வது தவறு. இந்த ஆறு விஷயங்களிலிருந்தும்  ஒருவன் விலகி வாழ்ந்தால், நிச்சயமாக அவன் நூற்றாண்டை நிறைவு செய்வான்.”