ஜமதக்னி முனிவரின் மனைவி ரேணுகா. இவர்களது மகன் பரசுராமன். ரேணுகாதேவி தன் கற்பின் வலிமையால், ஆற்றங்கரையில் இருக்கும் ஈர மணலில் குயவர்கள் (வேளார்) செய்வது போல் குடம் செய்து அதில் தண்ணீர் எடுத்துக் கொண்டு தங்கள் ஆஸ்ரமத்து பூஜைக்காக கொண்டு செல்வாள்.

பச்சை மணலில் குடம் பிடித்து அது காய்வதற்குள் தண்ணீர் கொண்டு போவதென்றால் நடக்கிற காரியமா? அவ்வளவு அரிய கற்புத்திறமுடையவள் அவள்.

ஒருநாள் வானத்தில் அழகே வடிவான கந்தர்வன் ஒருவன் தன் தேரில் சென்று கொண்டிருந்தான். அவனது உருவம் தண்ணீரில் தெரிந்தது. ஏறிட்டுப் பார்த்த ரேணுகா,

""ஆஹா..உலகத்தில் இவ்வளவு அழகானவர்களும் இருப்பார்களா?'' என சாதரணமாகத்தான் நினைத்தாள். இதனால் அவளது மனம் களங்கப்பட்டு விடவில்லை. இருப்பினும், அவள் அன்று செய்த குடம் உடைந்து விட்டது. வெறுங்கையுடன் ஆஸ்ரமம் திரும்பிய ரேணுகாவின் நிலையை ஜமதக்னி முனிவர் புரிந்து கொண்டார்.

தன் மனைவியின் கற்புத்திறன் களங்கப்பட்டு விட்டதாக குற்றம் சாட்டி, தன் மகன் பரசுராமனை அழைத்து அவளை வெட்டித் தள்ளும்படி உத்தரவிட்டார். தந்தை சொல்லை மதித்த அந்த மைந்தர் அவ்வாறே செய்து விட்டு, கதறி அழுதார்.

ஜமதக்னி முனிவர் மகிழ்ச்சியுடன், ""உன் சகோதரர்கள் என் சொல் கேளாமல் தாயை வெட்ட மறுத்து விட்டனர். நீ என் சொல்லைக் கேட்டாய். எனவே, ஏதாவது வரம் கேள்,'' என்றார். தன் தாயின் உயிரைத் திரும்பக் கேட்டார்.

ஜமதக்னியும் அவளுக்கு உயிர் கொடுத்து, அவளோடு தொடர்ந்து வாழ முடியாதெனக் கூறி, அவள் தனக்கு தினமும் தண்ணீர் எடுத்து வந்து உதவியதால் மாரியம்மன் என்ற பெயரில் மக்களுக்கும் நல்ல நீர் கொடுக்கும் அம்பிகையாக விளங்க அருள் பாலித்தார்.

அவள் தினமும் குடம் செய்து தண்ணீர் எடுத்து வந்தமையால் குயவர்களின் குல தெய்வமாகவும் ஆனாள். தொழுதூர் கிராம வேளார் மக்கள் அம்பிகையை தங்கள் தெய்வமாக ஏற்று வழிபட்டு வருகின்றனர்.