பகளா, முகி என்னும் இரு சொற்களின் சேர்க்கையே பகளாமுகி. பகளா என்ற சொல் வால்கா என்னும் வடசொல்லில் இருந்து வந்ததாகும். இதன் பொருள் எதிரியை அடக்கி ஒடுக்கும் முகத்தைக் கொண்டவள் என்பதாகும். சுமை தாங்கி என்ற பொருளும் உண்டு. துன்பச் சுமையால், தன் பக்தர்கள் தடுமாறும் போது தாங்கிப் பிடிப்பவளாக இவள் விளங்குகிறாள்.

அம்பாளின் அமைப்பு: அமிர்தம் நிறைந்த பாற்கடலில் பகளாமுகி வீற்றிருந்து அருள்புரிகிறாள். அவளின் இருப்பிடத்தில் மஞ்சள் தாமரை மலர்கள் பூத்துக் குலுங்கும். இளம்பிறையை தலையில் சூடி புன்முறுவலுடன் காட்சி தருகிறாள். மஞ்சள் ஆடை அணிந்திருக்கும் இவளது மேனியும் தங்கம் போல மஞ்சள் நிறத்தில் ஜொலித்துக் கொண்டிருக்கும். துவிபுஜம் என்னும் இருகைகள் கொண்டவளாகவும், சதுர்புஜம் என்னும் நான்கு கைகள் கொண்டவளாகவும் இருவிதமாக இவளுக்கு விக்ரகங்கள் உள்ளன. மேல் வலக்கரத்தில் முத்கரம் என்னும் ஆயுதமும், மேல் இடக்கரத்தில் வஜ்ராயுதமும் உள்ளன. வலக்கரம் அபயஹஸ்தமாக அருளைப் பொழிகிறது. இடக்கரத்தில், தன் பக்தர்களை துன்பம் செய்யும் எதிரியின் நாக்கை அறுத்து வைத்திருக்கிறாள். தீயசக்தியை அடக்கி ஒடுக்கி செயல் இழக்கச் செய்வதன் அடையாளமாகவும் இந்நாக்கு விளங்குகிறது. பகளாமுகிக்கு பீதாம்பர தேவி என்றும், பிரம்மாஸ்திர ரூபினி என்றும் பெயர் உண்டு. அமைதி, ஆரவாரம், ஞானம், அஞ்ஞானம், பலம், பலமின்மை, வெற்றி, தோல்வி என்று நேர் எதிர் ஆற்றல்களின் இருப்பிடமாக இவள் விளங்குகிறாள். தன்னை அண்டியவர்களுக்கு ஆக்க சக்தியாகவும், எதிரிகளுக்கு அழிவு சக்தியாகவும் விளங்குகிறாள்.

மேற்கு வங்காளம், இமாசலப்பிரதேசம், மத்தியபிரதேசம், அசாம், ஒடிசா, உத்தரபிரதேச மாநிலங்களில் தாந்திரீக முறைப்படி பகளாமுகி வழிபாடு நடக்கிறது. இமாசலப்பிரதேசம், மான்டி பகுதியில் குமா என்னும் இடத்தில் புகழ்பெற்ற பகளாமுகி கோயில் உள்ளது. காசியில் பகளாமுகிக்கு அழகானகோயில் ஒன்று அமைந்துள்ளது.